Από τη Ρένα Φλωρεντή Είναι δύσκολο να ζεις ανάμεσα σε δυο πατρίδες!!! Λαχταράς τον τόπο που μεγάλωσες και μετά όταν καταφέρεις επιτέλους να βρίσκεσαι μαζί με την οικογένειά σου, νοσταλγείς την άλλη πατρίδα, τους φίλους σου και συνοδοιπόρους σε δύσκολους καιρούς αλλά και ονειρεμένες στιγμές. Αναμένοντας το Πάσχα μου είναι αδύνατον να μην σκέπτομαι το […]
Διαβάστε περισσότερα...Η μεγάλη καφετιά «λιένα» κατέβαινε από νωρίς από τη ξύλινη πιατοθήκη, να πλυθεί, να στεγνώσει καλά στον ήλιο και να πάρει τη θέση της πάνω στο τραπέζι. Δίπλα η φρέσκια μαγιά, το χλιαρό νερό και το αλεύρι. Λίγο παραπέρα το φρέσκο μέλι, το καβουρντισμένο σουσάμι, τα καρύδια και η κανέλα. Δίπλα στο πετρογκάζ ένα μεγάλο […]
Διαβάστε περισσότερα...Όλες οι προηγούμενες γενιές σίγουρα θυμόμαστε την χαμένη αίγλη ενός τόπου που αποτελούσε το κέντρο της κυριακάτικης βόλτας μας. Για πολλές δεκαετίες η παραλιακή οδός στο Λακκί αποτελούσε τόπο συνάντησης, μικρών, μεγάλων, ντόπιων και «ξένων». Τα παγκάκια, τα πεζούλια και τα τούμπα ήταν γεμάτα από κόσμο, νέους ανθρώπους, αλλά και μεγαλύτερους. Τα πεζοδρόμια γεμάτα κόσμο […]
Διαβάστε περισσότερα...της Ρένας Φλωρεντή Ήταν κάπου στο Σεπτέμβρη του 1974, όταν η μάνα μου, μου έβαλε την ροζ ποδίτσα, την κορδέλα στα μαλλιά, με φόρτωσε με το κόκκινο καρό καλάθι και με πήγε στο νηπιαγωγείο. Στην πόρτα μας περίμενε με χαμόγελο η κ. Πόπη η Αντάρτη και από εκείνο το πρωινό ξεκίνησε η σχολική μου ζωή. […]
Διαβάστε περισσότερα...